Nie ma wątpliwości, że Warhammer i Dungeons and Dragons to dwie najpopularniejsze gry fabularne w Polsce. O D&D zrobiło się w popkulturze głośno w ostatnich latach, gdy tytuł ten pojawił się w kultowym już serialu Stranger Things.

Życie prowadzi nas zawiłymi ścieżkami, ukazując coraz to bardziej zaskakujące oblicza rzeczywistości. Z perspektywy pół tysiącletniego życia łatwo mi stwierdzić, że wiele z tych ścieżek ulega zatarciu, a rzeczywistość, do której prowadziły odchodzi w niepamięć i trzeba wielu wysiłków, aby, jeśli to w ogóle możliwe, przywrócić ją z powrotem by móc cieszyć się jej pięknem. Odbudowanie królestwa, odtworzenie zniszczonej przyjaźni, ponowne zgromadzenie wielkiego majątku.

Udało się? Naprawdę to czytasz? Nie sądziłem, że to wszystko prawda. Nie wierzyłem, że istnieją inne światy, ale jeśli to czytasz – to istnieją. Nigdy nie zgadłbym, że mi, zwykłemu thay’skiemu skrybie, uda się skontaktować z kimś spoza mojego świata, ale jeśli to czytasz – to się udało. Nie sądziłem, że żyję w Zapomnianych Krainach – ale jeśli to czytasz, to najwidoczniej żyję w Krainach o których zapomniałeś.

Pierwsza gra fabularna –Dungeons & Dragons – została wydana w latach 70 w USA. Od tego czasu powstała niezliczona ilość systemów fabularnych, zaczynając na fantasy, a kończąc na cyberpunku. Cała idea polega na odgrywaniu ról w wybranej historii, która prowadzona jest przez Mistrza Gry. Zebrana grupa ludzi bierze udział w grze, tworząc swoje postacie i prowadząc je w wymyślonym świecie.