FATE Core to system pozwalający na tworzenie dowolnej postaci w dowolnym systemie. Brzmi zbyt pięknie? Nic bardziej mylnego. Tak jak w przypadku innych systemów, tak i w FATE Core wyobraźnia jest kluczem do świetnej zabawy. Każda grupa ma inną dynamikę, inne oczekiwania od gier RPG i co za tym idzie, różne sposoby immersji w świat stworzony przez Mistrza Gry (MG). System FATE Core daje zarówno graczom, jak i MG, zestaw narzędzi do tworzenia Bohaterów Graczy (BG), Bohaterów Niezależnych (BN), interakcji między nimi, wchodzenia w konflikt, tak fizyczny, jak i mentalny. System ten powstał w celu umożliwienia rozgrywki w dowolnym świecie (settingu) i z dowolnymi cechami bohaterów oraz z założeniem prostoty wprowadzenia graczy w to doświadczenie. Sama gra jest darmowa i dostępna do pobrania ze strony producenta (Evil Hat Productions).

Zadaj sobie pytanie: masz grupę trzech znajomych i wszyscy lubicie seriale obyczajowe? FATE Core na pewno się nada jako system do grania. A może wolicie strzelać pistoletami plazmowymi i karabinami laserowymi w kierunku obcych z mrocznych światów, którzy przybyli podbić waszą planetę? Żaden problem, gdyż FATE Core pozwoli na taką zabawę. Weź los swój los we własne ręce i stwórz rewolwerowca w niskobudżetowym westernie, gdzie chaos sieją potworne kreatury z tuzinem macek lub wiedź spokojne życie badacza, który za wszelką cenę chce udowodnić nauczycielom akademickim, że to właśnie jego teoria jest prawdziwa.

System FATE Core opiera się o cztery kostki FATE, tzw. 4dF. Są to sześciościenne kości, gdzie widnieją trzy symbole – każdy na dwóch ścianach – “0” (zero), “+” (plus)  oraz “-” (minus). Podstawowym zadaniem tych kości jest określenie jak dobrze poszło danej postaci podczas wykonywania określonej czynności. Wyniki uzyskane na kościach sumują się według normalnych zasad, tj. “plusy” i “minusy” wzajemnie się znoszą, np. wynik [+, +, -, 0] to wynik 1 (jeden). Niemniej jednak rzuty te to dość rzadkie zjawisko. W systemie FATE chodzi bowiem o historię, dzieje postaci, jej utarczki podczas szarego, codziennego dnia  i jej sposoby radzenia sobie z przeciwnościami losu (czy nazwa FATE jest przyjęta celowo, tego nie wiemy). 

Przed wybraniem tego systemu należy mieć świadomość jednego: postacie będą mieć problemy i to dzięki ich pokonywaniu będą się stawać silniejsze. I nie chodzi tutaj o typowe poziomy postaci, punkty doświadczenia z pokonanych potworów i tym podobne wytwory rodem z D&D lub gier wideo RPG (choć postęp postaci oczywiście występuje w systemie FATE Core). Każda postać, zarówno gracza, jak i ta kontrolowana przez MG, będzie posiadać szereg aspektów, które mogą być wykorzystane przeciwko niej samej. Jak się to dzieje? Przejdźmy najpierw przez proces tworzenia postaci, co pozwoli nam na zrozumienie pojęć wykorzystywanych w systemie FATE Core.

Tworzenie postaci

W samym podręczniku do gry znajdują się zarówno gotowe (wypełnione) karty postaci, które można wydrukować i od razu wykorzystać w swojej grze, jak i puste karty, które posłużą do stworzenia postaci od zera. Nieco wygodniejszą metodą jest pobranie szablonu ze strony Evil Hat Productions. Znajdują się tam m. in. gotowe karty postaci (w tym forma pdf do wypełnienia na komputerze), podręcznik do gry w wersji pdf oraz “szybki” poradnik dla nowicjuszy i weteranów opisujący akcje dostępne dla postaci, typy aspektów, sposoby uzyskiwania punktów losu itp.

1. Początek

Zacznijmy zatem od nazwania naszej postaci i nadania jej tożsamości. Powiedzmy, że dziś mam ochotę zagrać łowcą o imieniu Łukasz. Pod imieniem widnieje rubryka na krótki opis postaci. Może się tam znaleźć opis cech zewnętrznych, jak również opis szczególnych cech charakteru. W okienku “Odświeżanie” po prawej domyślnie wpisujemy cyfrę 3 (trzy) – może ona ulec zmianie, ale o tym później.

2. Aspekty

Czas rozpocząć wypełnianie jednych z najbardziej obszernych rubryk, tj. aspektów. Choć miejsca na nazwy aspektów nie ma wiele, to reprezentują one “mięso”, czyli to dlaczego nasza postać jest właśnie taka. Aspekty (podobnie jak koncepcja ogólna i problem) mogą być wywołane przez gracza lub wymuszone przez MG, dlatego dobrze opisane aspekty powinny służyć za obosieczną broń. Z oczywistych względów aspekty nie będą sobie równe pod względem ilości dostępnych wymuszeń i wywołań, lecz te mogą się pojawiać jako opcje nawet podczas kolejnych gier.

Na następnej stronie znajduje się szkicownik tworzenia bohatera, w którym jest zakładka Trio Faz. Pierwszym aspektem jest “Twoja przygoda”, czyli jakieś charakterystyczne zdarzenie z przeszłości. Załóżmy, że nasz łowca Łukasz od małego lubi rywalizację. Przykładowym wywołaniem tego aspektu może być strzelanie do wroga, gdyż Łukasz jest biegły w posługiwaniu się łukiem, co pozwoli na premię +2 do rzutu lub całkowity przerzut kości. Z drugiej strony wymuszeniem może być podatność na prowokację od przeciwnika. W końcu nie można odpuścić komuś, kto się przechwala jakim to on jest wspaniałym łucznikiem, prawda? Należy mieć na uwadze, że ilość wywołań jaką gracz jest w stanie zrobić jest ograniczona dostępną liczbą punktów losu (domyślnie 3). Każde wywołanie kosztuje punkt losu. Odmienna sytuacja jest w przypadku wymuszeń. Jeżeli gracz przyjmie wymuszenie proponowane przez MG, to otrzymuje ten gracz punkt losu (można w trakcie wydarzenia posiadać więcej niż startową ilość), lecz jeśli gracz ten nie chce przyjąć wymuszenia, to musi zapłacić MG punkt losu.

Kolejne aspekty (spotkania i ponowne spotkania) powinny zostać opisane w podobny sposób. Nie muszą to być koniecznie zdarzenia z dalekiej przeszłości, ale powinny one kształtować charakter naszego bohatera w jakiś sposób.

Koncepcja ogólna i problem to odmiany aspektów, które są nierozerwalnie związane z naszym bohaterem i nie mogą zostać zastąpione (w przeciwieństwie do zwykłych aspektów, które mogą ulec zmianie). Dobrą praktyką jest stworzenie na osobnej kartce kilku przykładów wywołań i wymuszeń dla wszystkich aspektów, tak aby zarówno gracz miał odniesienie, kiedy może się nimi posłużyć, jak również aby MG miał możliwości ich wymuszania w trakcie gry.

3. Umiejętności

Przejdźmy do umiejętności, których dystrybucja jest opisana pod zakładką Trio Faz. W domyślnym ujęciu, postać gracza wybiera jedną umiejętność na poziomie świetnym (+4), dwie na poziomie dobrym (+3), trzy na poziomie niezłym (+2) oraz cztery na poziomie przeciętnym (+1). Nawet jeśli MG pozwoli na dobranie jeszcze jakiś umiejętności, muszą one spełniać zasadę piramidy, tzn. umiejętność nie może “wisieć w powietrzu”, co sprowadza się do tego, że umiejętności poziomu X+1 nie może być więcej niż umiejętności poziomu X.

Podręcznik do FATE Core zawiera w sobie listę podstawowych umiejętności wraz z opisem do jakich akcji mogą być używane. MG może tę listę dowolnie rozszerzać o umiejętności, które jego zdaniem pasują do świata, w którym rozgrywane będą przygody. Łowca Łukasz jako piramidę umiejętności ma następujący zestaw:

Świetna (+4) – Strzelanie

Dobra (+3) – Spostrzegawczość, Sprawność

Niezła (+2) – Budowa, Walka, Ukrywanie

Przeciętna (+1) – Wola, Rzemiosło, Prowadzenie, Prowokacja

Jak widać, umiejętności w takim zestawie tworzą piramidę i żadna z umiejętności nie “wisi w powietrzu”, co jest zaprezentowane w tabelce poniżej.

4. Sztuczki

Następne na liście rzeczy, które każdy bohater posiada są sztuczki. Są to szczególne cechy bohatera, które zmieniają sposób lub usprawniają jego istniejące umiejętności. Mogą one wynikać z jego wychowania, treningu, lat nauki, modyfikacji DNA – możliwości jest mnóstwo. Podręcznik opisuje kilka sposobów tworzenia sztuczek z przykładami na każdy z nich, jednak jak zwykle, rozmowa z MG jest najlepszym sposobem na rozwianie wszelkich wątpliwości. Ważna uwaga – postać na początku ma dostępne trzy sztuczki z możliwością rozszerzenia tej listy do pięciu sztuczek. Każda sztuczka powyżej trzeciej kosztuje bazowy Punkt Losu (nie można mieć mniej niż jeden bazowy Punkt Losu).

Oto kilka przykładów, które mogłyby być sztuczkami dla postaci łowcy Łukasza:

• Długi sus – +2 do Budowy przy pokonywaniu znacznych odległości poziomych,
• Nie uciekniesz – +2 do akcji przezwyciężenia za pomocą Budowy, kiedy ktoś przed tobą ucieka,
• Parowanie przeciwko orkom – otrzymujesz +2 do Walki w celach obrony przeciwko atakom orków,
• Strzała w mrok – Twoja umiejętność Strzelania nie jest ograniczona przez brak oświetlenia,
• Czytanie z ruchu ciała – Możesz używać Spostrzegawczości zamiast Empatii w celu rozpoznania czyjegoś nastawienia.
• Łowca mamutów – otrzymujesz +2 do Spostrzegawczości w celu stworzenia przewagi lub akcji przezwyciężenia za pomocą Spostrzegawczości przeciwko mamutom.

5. Atuty

Na koniec mamy atuty. Jest to szerokie pojęcie, które swoim spektrum obejmuje magię, zdolności nadprzyrodzone, pojazdy, specjalistyczny sprzęt lub ekwipunek posiadany przez gracza, a nawet kontakty w pewnych organizacjach, których członkiem jest postać gracza. W przypadku atutów – większość z nich ma specjalne zasady, według których działają. Podręcznik opisuje w szeroki sposób kreowania wymagań, kosztów i rozpisywania atutów wraz z przykładami. Jednym z nich jest:

Atut: Magiczny miecz – Zguba Demonów

Wymagania: odnalezienie miecza podczas gry

Koszt: Brak

Zguba demonów ma aspekt Pogromca demonicznego pomiotu. Kiedy go dzierżysz, możesz wywołać ten aspekt, gdy walczysz z demonami albo im przeciwdziałasz. Z uwagi na moc zaklętą w tej broni, możesz również zostać poddany wymuszeniu: przedmiot nieustannie popycha swojego właściciela do bezwarunkowej walki z demonami i może sprawić, że stracisz z oczu inne zadania; miecz nie pozwoli na ukrycie swojej obecności przed demonem lub przysporzy innych komplikacji. Dodatkowo wywołanie aspektu miecza ma dwa specjalne skutki: może natychmiast przegnać dowolnego demona, który jest statystą, bez rozgrywania konfliktu albo rywalizacji, oraz może odkryć obecność demona bez względu na panujące warunki.

Jak widać nie jest sprecyzowane, gdzie taki miecz odnaleźć – postać może mieć motyw, aby stać się pogromcą demonów lub sama jest demonem i próbuje odnaleźć tę broń, i ją zniszczyć raz na zawsze.